senelerdir ayrı bedenlerin içine sıkıştırılmış ruhlara sahibiz.,
hangi bedende nokta, hangisinde virgül olduğumuzu bilmiyoruz.,
sürekli çiğnenip tükürülüyoruz.,
sürekli bir rögar kapağından içeri tıkılmak üzere içilen bir sigara izmaritinin yorgunluğundan köşelere sıkıştırılıyoruz.,
bıktık ve sıkıldık sadece.,
hangi masalı seçsek ya da yazsak yırtılıyor ortasından.,
hangi dünün ortasına düşsek zaten geçmişte olduğumuzu sonradan farkediyoruz.,
yaşamaya çalışıyoruz.. kayboluyoruz.,
bunlar biziz işte..
ve sonra kadın;
"mutsuzluk biçilmiş ruhlarımıza.. daha çok küçükken giymişiz..büyük gelmiş.. büyüdükçe doldurursun denmiş..doldurmadım daha..korkuyorum..varoldukça üzüleceğiz" dedi...
"kim varoldukça" dedim...
"bilmiyorum..ama ben olabilirim O..veya yaşama gömülmüş herhangi bi ruh" dedi...
"ben" dedim...
"sana biçilen mutsuzluk içinde kayboluyorsan hala..evet, sen de.. sen de.." dedi...
susmak istedim... o an da kaybolmuştum... ama yapamadım... ondan öğrenmek istedim kendimi... kırılan aynanın küçük parçalarından gördüklerini duymak.,
"sence" dedim...
"kaybolmuşsun" dedi...
ve anladım ki önceden kaybolmuştum... aradığım şeyi bile bilmiyordum... kaybolan ruhum bile aklıma gelmemişti hiç.,
"neden ama neden sürekli geçmişime giderek, neden ruhumu kaybetmek zorunda kalıyorum ki" dedim.,
"öyleymiş demek..büyümek zorundasın bunu taşıyabilmek için.." dedi...
"büyümek istemiyorum ama..yapamam..istemiyorum.. büyüdükçe çok daha fazla şey öğrenmek zorunda kalıyoruz..istemiyorum"diyebildim sadece...
ve önceden dediklerini hatırlıyorum şimdi... "uyumak istiyorum... ama sen uyan" demişti... hatırlıyordum bunu...
bütün gülüşlerimiz başkalarının düşlerinde olup bitiyomuş... uyanınca gülüşlerimiz kayboluyo... ağır gelmişti kendi bildiklerimiz kendimize... sürekli kusmaya çalışıyor ama bir türlü beceremiyorduk.,
tüm perdeler kapanmıştı... içimize gökyüzünden bir tutam bile mavilik girmiyodu... ve kadın maviyi seviyordu... huzur diliyodu görmediği gökyüzünden... Tanrı'nın yukarılarda bir yerlerde olduğunu düşünerek... ve her masalında kendisine bir Tanrı çiziyordu inanmak için...

bunları içimden anlatırken susmuştu kadın...
sustu...
sustum.,
virgül bırakarak,,,